Stare insonni
di Ade Zeno

 

 

Stare insonni

 

Pronto?
Chi è?
So’ io
Ecchevvo’?
Niente. Volevo parla’
E de che?
E noo so, dimmoo te
Me?
Un se po’?
A esse potello se po’, mapperò
Chepperò?
Un ce o so
Abbé
Eh

Pronto?
Chi è?
Chi è. So io, io so
E chessài, chevvòi?
Me annava de parla’
Propio mo’?
Puro dopo, se mo’ un se po
No, de dopo no, de dopo
Solo n poco
Enno. Che poi t’annava de parla’ mo’, no?

Aho
Eh
Ma me stai a senti’ onnò?
Te sto, te sto: ’ndo voi che sto?

Pronto?
Chi è?
Ma come chi è? So’ sempre io, io so’
Ecchevvo’?
Niente, me annava de parla’
E de che?
E noo sapevo, ma mo’ me sa che ce o so. E te? Noo sai, te?
Me?
Eh
No, me me sa de nno. Chevvoi che tte so?

Pronto?
Chi è?
N’antra vorta io, so
Ecchevvo’?

Niente. Me stavo solo a ciancica’
ne a mente
coi bottoni osceni
der telefono a gettoni
come na specie de telegrafo afono
che mentre che tutti li altri s’applaudeno
lui nvece se sta lì da n’antra parte
in disparte a guarda’
col core pieno de pece
senza nemmanco na mezza piotta de luce
senza neppuro l’ammanco de na certa quar voja
de guaddasse allo specchio
e spara’

nsomma me stavo a cojona’
da solo
come l guscio de n’ovo
sfraculiato a metà
che poi magari a uno
je vene pure a volontà
d’annarli a cerca’
’sti du pezzi d’ovo
de vede’ se peccaso
se ponno riattacca’

ma no mmo
mo nno

mo faccio
che sto qua
a ceccamme de parla’
puro si taccio
a provamme de penza’
che ’sta notte lunga lunga
come a coda de na stella cometa
a n’certo punto se smette de strilla’
se smette de mena’ bbotte
e nvece s’accuscina appapagnata
su ’sta schiena sfinita
co a sua chioma de seta

e me lascia assopi’
gentilmente

enniente

così
me cado
finalmente addormi’.